Het dode Sulawesi en Brunei
Door: Lianne
Blijf op de hoogte en volg Lianne
25 April 2013 | Brunei, Bandar Seri Begawan
Hey hallo!
Het Indonesische eiland Sulawesi heeft mij in de ruime week dat ik er was aangenaam verrast. De stad Makassar is een dooie boel, waar je Fort Rotterdam kunt bezoeken. Klinkt interessant, maar je kan alleen op het terrein lopen en geen enkel gebouw in. Dit was dan ook het enige in Indonesie waar je niets voor moest betalen.. Gek he!
Daar ben ik dus snel weggegaan om de bus te pakken naar Rantepao, in het Tana Toraja gebergte. In dit gebied wonen de meeste mensen in bijzondere huizen: ze hebben de vorm van een schip. Het verhaal gaat dat er ooit mensen vanuit China hier terecht zijn gekomen, maar geen huizen hadden om in te wonen. Daarom hebben ze hun boten als huis gebruikt en hebben de huizen hier aan de voor- en achterkant een smalle punt naar boven.
Met een Duitser en een Fransman (lekker multicultureel) hebben we een dagje een guide gehuurd. We zijn op een markt geweest waar buffalo's en varkens worden verkocht. Deze worden bij begrafenisceremonies als gift aan de familie gegeven. Ik vond het best heftig om te zien hoe varkens op hun zij lagen vastgebonden op bamboo en om te horen hoe sommige het uitschreeuwden. Voor mij even geen varkensvlees, dacht ik.
Maar niets is minder waar. Bij een begrafenisceremonie, waar we als gift een slof sigaretten hebben gegeven, kregen we na thee en bergen zoet ook nog eens lunch. Rijst, groenten en varkensvlees. Uit respect toch maar gaan eten en ik moet zeggen, dat was door een goede kok klaargemaakt!
De buffel, die op de eerste dag van de vierdaagse ceremonie wordt geslacht waarmee de dode ook echt 'dood' is (in de periode daarvoor wordt thuis gedaan alsof hij ziek is, inclusief met hem koffie drinken en eten brengen), was even voordat wij er waren geslacht, je zag alleen het hoofd nog liggen. De dode had het trouwens goed voor elkaar: vijf vrouwen, twintig kinderen en meer dan honderd kleinkinderen!
Wel heb ik van dichtbij gezien hoe twee varkens werden gedood en daarna van hun organen werden ontdaan. Ik weet niet meer hoe en ook niet waarom, maar ik heb gebiologeerd staan kijken naar de laatste minuut van het varken en wat er daarna met het beestje gebeurde. Cultuur, zullen we maar zeggen. Aan de andere kant doen we dit in Nederland ook, alleen dan achter gesloten deuren.
Ondanks dat de mensen hier Christelijk zijn, hebben we hier nog wel hun eigen tradities. Zo worden doden begraven in grotten, waar toch best een creepy sfeer hangt als je er rondloopt. Overal zie je schedels en andere botten, verrotte kisten, half open kisten en sigaretten als offer. Andere mogelijkheden zijn in rotsen, waar gaten worden gehakt om de kist in te schuiven, maar daar zie je niet zoveel.
Er zijn ook familiegraven, waarbij de mannen en vrouwen een eigen kist hebben. Oneerlijk is dat de mannen een kist hebben in de vorm van een buffalo en de vrouwen die in de vorm van een varken. Echt niet dat ik hier ooit van m'n leven ga wonen! Al met al was Sulawesi maar een dooie boel.
Na Sulawesi is het tijd voor het Maleisische gedeelte van het eiland Borneo. Hier heb ik mijn collega/vriendinnetje Soraya ontmoet, waarmee ik de komende weken op dit eiland ga rondreizen. Daarna ga ik met haar naar de Phillipijnen, waar ze een paar maanden woont.
We zijn nu in Brunei, of all places. We hebben maar liefst acht nieuwe stempels in ons paspoort om er vanaf Maleisisch Sabah te komen, maar we zijn er! Ik geef toe dat het een beetje tegenvalt, omdat ik overal goud had verwacht en dat er niet echt is. De moskee waar we heen wilden, is vandaag dicht vanwege de voorbereidingen op het vrijdag gebed. De hiervoor speciaal aangeschafte hoofddoek hebben we dus niet kunnen gebruiken.. Van het paleis, dat je via het water kunt zien, hebben we door de vele bomen die ervoor staan weinig kunnen zien. Het grootste dorp op palen is best grappig aangezien ze hele vinexwijken hebben gebouwd en dat nou niet echt iets is wat ik in een palendorp verwacht.
En tegen mijn verwachtingen in zijn er nog best veel vrouwen zonder hoofddoek, wat logisch is aangezien 67% islamitisch is en de rest buddhistisch of christelijk. Dat had ik ook niet verwacht. Maar een dagje is meer dan zat. De stad is ook super rustig en best wel klein.
Morgen gaan we verder richting Kuching, waar we orang utangs willen gaan zien en de jungle gaan verkennen.
See you soon! Liefs Lianne
Het Indonesische eiland Sulawesi heeft mij in de ruime week dat ik er was aangenaam verrast. De stad Makassar is een dooie boel, waar je Fort Rotterdam kunt bezoeken. Klinkt interessant, maar je kan alleen op het terrein lopen en geen enkel gebouw in. Dit was dan ook het enige in Indonesie waar je niets voor moest betalen.. Gek he!
Daar ben ik dus snel weggegaan om de bus te pakken naar Rantepao, in het Tana Toraja gebergte. In dit gebied wonen de meeste mensen in bijzondere huizen: ze hebben de vorm van een schip. Het verhaal gaat dat er ooit mensen vanuit China hier terecht zijn gekomen, maar geen huizen hadden om in te wonen. Daarom hebben ze hun boten als huis gebruikt en hebben de huizen hier aan de voor- en achterkant een smalle punt naar boven.
Met een Duitser en een Fransman (lekker multicultureel) hebben we een dagje een guide gehuurd. We zijn op een markt geweest waar buffalo's en varkens worden verkocht. Deze worden bij begrafenisceremonies als gift aan de familie gegeven. Ik vond het best heftig om te zien hoe varkens op hun zij lagen vastgebonden op bamboo en om te horen hoe sommige het uitschreeuwden. Voor mij even geen varkensvlees, dacht ik.
Maar niets is minder waar. Bij een begrafenisceremonie, waar we als gift een slof sigaretten hebben gegeven, kregen we na thee en bergen zoet ook nog eens lunch. Rijst, groenten en varkensvlees. Uit respect toch maar gaan eten en ik moet zeggen, dat was door een goede kok klaargemaakt!
De buffel, die op de eerste dag van de vierdaagse ceremonie wordt geslacht waarmee de dode ook echt 'dood' is (in de periode daarvoor wordt thuis gedaan alsof hij ziek is, inclusief met hem koffie drinken en eten brengen), was even voordat wij er waren geslacht, je zag alleen het hoofd nog liggen. De dode had het trouwens goed voor elkaar: vijf vrouwen, twintig kinderen en meer dan honderd kleinkinderen!
Wel heb ik van dichtbij gezien hoe twee varkens werden gedood en daarna van hun organen werden ontdaan. Ik weet niet meer hoe en ook niet waarom, maar ik heb gebiologeerd staan kijken naar de laatste minuut van het varken en wat er daarna met het beestje gebeurde. Cultuur, zullen we maar zeggen. Aan de andere kant doen we dit in Nederland ook, alleen dan achter gesloten deuren.
Ondanks dat de mensen hier Christelijk zijn, hebben we hier nog wel hun eigen tradities. Zo worden doden begraven in grotten, waar toch best een creepy sfeer hangt als je er rondloopt. Overal zie je schedels en andere botten, verrotte kisten, half open kisten en sigaretten als offer. Andere mogelijkheden zijn in rotsen, waar gaten worden gehakt om de kist in te schuiven, maar daar zie je niet zoveel.
Er zijn ook familiegraven, waarbij de mannen en vrouwen een eigen kist hebben. Oneerlijk is dat de mannen een kist hebben in de vorm van een buffalo en de vrouwen die in de vorm van een varken. Echt niet dat ik hier ooit van m'n leven ga wonen! Al met al was Sulawesi maar een dooie boel.
Na Sulawesi is het tijd voor het Maleisische gedeelte van het eiland Borneo. Hier heb ik mijn collega/vriendinnetje Soraya ontmoet, waarmee ik de komende weken op dit eiland ga rondreizen. Daarna ga ik met haar naar de Phillipijnen, waar ze een paar maanden woont.
We zijn nu in Brunei, of all places. We hebben maar liefst acht nieuwe stempels in ons paspoort om er vanaf Maleisisch Sabah te komen, maar we zijn er! Ik geef toe dat het een beetje tegenvalt, omdat ik overal goud had verwacht en dat er niet echt is. De moskee waar we heen wilden, is vandaag dicht vanwege de voorbereidingen op het vrijdag gebed. De hiervoor speciaal aangeschafte hoofddoek hebben we dus niet kunnen gebruiken.. Van het paleis, dat je via het water kunt zien, hebben we door de vele bomen die ervoor staan weinig kunnen zien. Het grootste dorp op palen is best grappig aangezien ze hele vinexwijken hebben gebouwd en dat nou niet echt iets is wat ik in een palendorp verwacht.
En tegen mijn verwachtingen in zijn er nog best veel vrouwen zonder hoofddoek, wat logisch is aangezien 67% islamitisch is en de rest buddhistisch of christelijk. Dat had ik ook niet verwacht. Maar een dagje is meer dan zat. De stad is ook super rustig en best wel klein.
Morgen gaan we verder richting Kuching, waar we orang utangs willen gaan zien en de jungle gaan verkennen.
See you soon! Liefs Lianne
-
25 April 2013 - 20:10
Jeannette:
Hoi Lianne,
wat een verhaal weer. En dan het slachten van zo''n varken is toch wel een hele belevenis weer voor jou en dat je bent blijven kijken.
Wat heerlijk dat je collega bij je is aangesloten. Zo kan je weer wat uitwisselen vanuit het thuisfront.
terwijl jij geniet van het cultuur daar zijn wij ons aan het opmaken voor de komende kroning en de laatste Koninginnedag.
Hopen dat het wat mooier weer wordt. Ik denk dat jij niet te klagen heb aan de zon.De brandt volgens mij daar de gehele dag.
Geniet nog maar lekker van de komende weken want de tijd gaat snel.
Wij genieten van jou mooie geschreven stukjes en zo zijn we een beetje bij je.
veel liefs van ons alle
Jeannette -
25 April 2013 - 20:25
Nathalie:
Hee meid!
Wat een verhaal en belevenissen weer!
Leuk dat je nu een reismaatje hebt, veel plezier samen! -
26 April 2013 - 08:32
Bo En Con :
hoi lianne
meid wat een belevenissen weer ,en wat zal jij een hoop verhalen hebben als je weer teug bent .
wel heel gezellig dat ju nu een reismaatje hebtwaar je nog avonturen mee gaat beleven .
let je wel goed op als je naar de orang utangs gaat misschien zie je daar de dubbelganger van je schatje wel wahaaaaaaa .
nou meid heel veel plezier en avontuur op het vervolg van je reis .
voor nu een dikke knuf van ons -
05 Mei 2013 - 09:40
Urkel:
Wat leuk om te lezen wat je allemaal mee maakt,
Echt een avontuur dit!
Ik ben zo benieuwd naar al je verhalen en foto's maar daar wachten we nog even op..
Wat leuk dat je nu een reismaatje hebt, geniet er lekker van!
Kus, Urkel
P.s. Neem even zo'n aap mee altijd al willen hebben haha
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
